Mαύρος Χοίρος: H αυτόχθονη ελληνική φυλή που συναντάς στα ημιορεινά βοσκοτόπια

Της Κατερίνας Καρσιώτη 

Η άλλη πλευρά του “ροζ” χοίρου διαθέτει ένα “μελανί” χρώμα και το κρέας του είναι πολύτιμο όπως πολύτιμη είναι και η φυλή του η οποία έτεινε να εξαφανιστεί από την εντατική κτηνοτροφία η οποία διαθέτει τους δικούς της κανόνες και επιβάλλει τις δικές της “γραμμές”, όπως επιλογή ζώων από πιο παραγωγικές ράτσες και φυσικά σταβλισμό.

Η οργανωμένη προσπάθεια που έγινε όμως από κάποιους ανθρώπους των Τρικάλων και της Πιερίας όπως είναι ο Νίκος Φωτιάδης ιδιοκτήτης της Φάρμας Φωτιάδη ή ο Δημήτρης Δήμου από την Κιβωτό του Δήμου, είχε ως αποτέλεσμα ο Μαύρος Χοίρος να συνεχίζεται  και συναντιέται στα ημιορεινά βοσκοτόπια χαρίζοντας ένα εξαιρετικά ποιοτικό κρέας με μοναδικά χαρακτηριστικά που δεν τα βρίσκεις εύκολα. “Το Ήξερες…η πρώτη καταγραφή του βρίσκεται στην…Αρχαιότητα 

To εντυπωσιακό είναι ότι o Mαύρος Χοίρος αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα είδη που ζει και μεγαλώνει σε ελληνική γη, τα τελευταία 9.000 χρόνια. 

Ιστορικά φαίνεται ότι η πρώτη χαρακτηριστική ύπαρξη της συγκεκριμένης φυλής συναντάται στα χρόνια του Ομήρου, σε ένα κοπάδι του Οδυσσέα, που φύλαγε ο πιστός χοιροβοσκός Εύμαιος. Με την αρχαία αυτή φυλή χοίρο να εξελίχθηκε ως οικόσιτη σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, αποκτώντας φήμη εντός αλλά και εκτός συνόρων.

Με οφέλη σίγουρα αρκετά καθώς δεν είναι τυχαίο που στην αρχαιότητα ο Μαύρος Χοίρος βρισκόταν στην κορυφή της διατροφικής λίστας των ανθρώπων. Επίσης αποτελούσε την απαραίτητη τροφή στους πολέμους διότι μπορούσε κάλλιστα να συντηρηθεί και έπειτα να καταναλωθεί. Πλούσιο σε ενέργεια και με συστατικά στοιχεία που για τον οργανισμό είναι απαραίτητα είναι και ένας άλλος λόγος που διακρίνεται από τους υπόλοιπους χοίρους αλλά και από τα άλλα ζώα. 

Αξίζει να αναφερθεί ότι λέξη ‘αλλαντικά’ αναφέρεται και στον Ησίοδο το 650 π.Χ., με τα αλλαντικά που παράγονταν από το μαύρο χοίρο να αποτελούν τη βασική τροφή των πολεμιστών στις μάχες. Αυτά που γνωρίζουμε σήμερα ως jamon ή prosciutto, υπήρχαν φυσικά στην τότε Ελλάδα με την ονομασία “ακροκώλιον”.

“Η σπανιότητα του συγκεκριμένου χοίρου, η αξία του και τα οφέλη του το καθιστούν ιδιαίτερα μοναδικό και όπως είπαμε πολύτιμο…

 Αυτά τα χαρακτηριστικά αποτελούν και έναν από τους λόγους που η διάσωση καθώς και η διάδοση της συγκεκριμένης αυτόχθονης ελληνικής φυλής είναι απαραίτητο να συνεχίσει να συναντιέται στα βοσκοτόπια και στους αγρούς.

Aυτά τα καθαρόαιμα ζώα σε αντίθεση με εκείνα που προέρχονται από διασταύρωση έχουν την τύχη να μεγαλώνουν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου κυρίως έξω στη φύση, ή όπως λένε με ημι-εκτατική εκτροφή. Κατά κύριο λόγο καταναλώνουν κατά την διάρκεια της βοσκή τους βελανίδια. 

Αυτό σημαίνει ότι η ανθρώπινη παρέμβαση και η χορήγηση επιπλέον τροφών που διαθέτουν χημικά μειώνεται σε μεγάλο βαθμό. Ουσιαστικά μιλάμε για ένα από τους σημαντικότερους λόγους που το κρέας τους είναι πολύτιμο καθώς την στιγμή που θα φτάσουν σε ηλικία σφαγής το βάρος τους θα είναι εξαιρετικά μικρότερο από τα υπόλοιπα που προέρχονται από διασταύρωση.

Με αυτό το τρόπο η ποιότητα βγαίνει μπροστά και φιγουράρει ψηλά καθώς το κρέας θα είναι σαφώς πιο κόκκινο και πολύ πιο γευστικό και χυμώδες. Καμία σχέση δεν έχει με το απλό ρόδινο που συναντάμε συνήθως το οποίος πολλές φορές είναι και στεγνό.

 “Το λίπος που έχει ο μαύρος χοίρος είναι ο παράγοντας που το κάνει να διαφέρει. Περιέχει έως και 50% μονοακόρεστα λιπαρά (αυξημένα ω3 και ω6 λιπαρά οξέα), τα οποία είναι από τα πιο υγιεινά ζωικά λίπη, ενώ έχει και περισσότερη πρωτεΐνη από το συνηθισμένο χοιρινό κρέας

 “Γιατί…είναι μαύρα;

Δεν τα συναντάς συνέχεια, ίσως και να μην τα γνωρίζεις ιδιαίτερα. Παράγονται από συγκεκριμένες φάρμες στην Ελλάδα για τις οποίες η αξία του Μαύρου Χοίρου είναι τεράστια. Και όντως…είναι !

Το μαύρο τρίχωμα τους οφείλεται στην υπερπαραγωγή ευμελανίνης, ενός διαφορετικού τύπου μελανοκυττάρων, που έχουν σχέση με τον βολβό της τρίχας τους.

Νομίζω ήρθε η ώρα να τα γνωρίσεις…